Terapia czaszkowo-krzyżowa. Terapia uroginekologiczna. Terapia blizn.

Wulwodynia

22 października 2020
Wulwodynia to utrzymujące się minimum 3 miesiące wszelkie nieprzyjemne, niewytłumaczalne wrażenia w okolicy sromu, łechtaczki (klitorodynia), cewki moczowej, wejścia do pochwy (westibulodynia), krocza, odbytu.
 
Może objawiać się bólem, świądem, pieczeniem, kłuciem, paleniem, otarciami, napięciem, suchością, nadwrażliwością.
 
Objawy mogą pojawiać się spontanicznie lub być prowokowane np. przez dotyk sromu, długotrwałe siedzenie, jazdę na rowerze, zakładanie tamponu, badanie ginekologiczne, noszenie obcisłych ubrań/bielizny, podczas współżycia lub po stosunku.
 
Wulwodynia bardzo często występuje w towarzystwie dodatkowych symptomów oraz chorób. Oprócz uporczywych doznań w obrębie sromu, pacjentka również skarży się na ciągłe zapalenia pęcherza moczowego, infekcje pochwy, bóle głowy, bóle kręgosłupa, zaciskanie zębów, bruksizm, zespół jelita drażliwego, problemy żołądkowo-jelitowe, zespół niespokojnych nóg, żylaki odbytu, fibromialgia, problemy ze snem, duży poziom napięcia i stresu, obniżony nastrój, objawy depresyjne, objawy lękowe, duży poziom napięcia i stresu.
 
Na wulwodynię może zachorować kobieta w każdym wieku, najczęściej dotyka jednak młodych kobiet, również zdarza się wśród dziewczyn w wieku dziecięcym i nastoletnim.
 
Przyczyna wulwodynii nie jest znana, dlatego jest chorobą z wykluczenia. Ze względu na szereg chorób współistniejących oraz brak przyczyny wymaga indywidualnego, kompleksowego, wielospecjalistycznego postępowania (m.in. ginekolog, neurolog, dermatolog, psycholog, fizjoterapeuta, dietetyk). Celem leczenia jest poprawa komfortu życia pacjentek poprzez redukcję dolegliwości.